III powojenny złoty od 1 stycznia 1995
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz.U. 1994 nr 84 poz. 386).
Ostatnia reforma pieniężna miała miejsce w roku 1994, kiedy to uchwalono ustawę o denominacji złotego z dniem 1 stycznia 1995 roku. Ta operacja miała czysto techniczny charakter i polegała na obcięciu czterech zer. 10.000 złotych stało się 1 nowym złotym. Z tym dniem wycofano z obiegu wszystkie monety denominowane w starych złotych oraz banknoty o nominałach 10, 20 i 50 złotych. Termin wymiany tych znaków pieniężnych był taki sam jak pozostałych banknotów.
Stare banknoty (od 100 starych złotych w górę) pozostały w obiegu przez kolejne dwa lata, a wszystkie stare emisje (w tym banknoty poniżej 100 złotych oraz bilon emitowany po 1950 roku) ważność straciły po uplywie lat piętnastu – ostateczny termin ich wymiany upłynął 31 grudnia 2010 roku.
Od tego czasu kurs złotego oscyluje w okolicy 4 złotych za dolara, a przedział wartości skrajnych jakie pamiętam to 2,20 i 4,70