4% Pożyczka Konwersyjna Kolejowa z 1933 roku
Obligacje (350×250), data emisji 1 lipca 1933 roku
22.1 1057,01 zł = 500 RM
22.2 2114,02 zł = 1000 RM
22.3 4228,04 zł = 2000 RM
Obligacje tej pożyczki były zaopatrzone w arkusze kuponowe, które są większe od obligacji i posiadają nagłówek o treści: Arkusz Kuponowy do obligacji 4% pożyczki obligacyjnej z 1901 roku Towarzystwa Drogi Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej.
Podstawa prawna emisji
- Ustawa z dnia 15 marca 1932 roku o nieumorzonym długu obligacyjnym Towarzystwa Drogi Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej (Dz.U. RP 32.28.273).
- Rozporządzenie Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Komunikacji z dnia 30 marca 1932 r. o rejestracji i stemplowaniu obligacyj Towarzystwa Drogi Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej, wypuszczonych w walucie rublowej.(Dz.U. 1932 nr 28 poz. 274).
- Rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 24 czerwca 1932 roku w sprawie planu umorzenia długu obligacyjnego Towarzystwa Drogi Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej (Dz.U. RP 32.54.532).
Informacje o emisji
Emisja obligacji miała na celu wymianę nieumorzonych 4% obligacji Towarzystwa Drogi Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej z 1901 roku denominowanych w markach niemieckich. Wymianie podlegały obligacje, które nie zostały wylosowane do umorzenia przed 23 września 1916 roku.
Obligacje Towarzystwa podlegały rejestracji. Emisje I, II, i IV które były emitowane w walucie rublowej zostały wykupione z odsetkami w oparciu o Rozporządzenie Ministra Skarbu i Ministra Komunikacji (Dz.U. RP 1932.28.?) po kursie 15 złotych za 100 rubli wartości nominalnej. Obligacje III emisji emitowane w markach zostały zaś skonwertowane na niniejszą pożyczkę.
Emisja wyniosła 9.144.000 Reichsmarek, i była zabezpieczona hipotecznie na majątku Towarzystwa, przejętym przez skarb państwa.
Obligacje wydano bez kuponów bowiem były one zaopatrzone w arkusze kuponowe od wymienianych obligacji z 1901 roku. Pożyczka była oprocentowana na 4% rocznie, a kupony odsetkowe były płatne 2 stycznia i 1 lipca każdego roku.
Obligacje przedawniały się po 30 latach od ich wylosowania do umorzenia, a kupony po pięciu latach od dnia płatności. Losowania były dokonywane w oparciu o oryginalny plan umorzenia pożyczki z 1901 roku. Ostateczny termin wykupu przypadał na rok 1956.
Wysokość obiegu tych obligacji wg stanu na 1 kwietnia 1939 wynosiła 6.995.000 Reichsmarek wartości nominalnej, czyli 14.829.400 złotych, i tyle też obligacji zostało niewykupionych. Obligacje te nie posiadały klauzuli złotej, posiadały jednak klauzulę walutową.