Bony (premiowe) Funduszu Inwestycyjnego
Bon (197×120), data emisji 1 grudnia 1933
23.1 25 złotych
Podstawa prawna emisji
Rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 27 października 1933 roku (Dz.U. RP 33.85.636) i Rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 10 listopada 1933 roku (Dz.U. RP 33.89.694).
Informacje o emisji
Bony mające charakter nieoprocentowanych obligacji premiowych bez określonego terminu wykupu, wyemitowano z dniem 1 grudnia 1933 roku w 10 seriach po 40.000 bonów każda, tak więc wartość nominalna emisji wyniosła 10.000.000 złotych. Były one rozprowadzane za pośrednictwem urzędów skarbowych oraz pocztowych. Prawdopodobnie większa część wydrukowanych bonów nigdy nie trafiła do obiegu.
Wykup
Bony były umarzane przez losowanie, a za wylosowane bony wypłacano 100 złotych za bon o wartości nominalnej 25 złotych, tak więc były to klasyczne bony premiowe. Losowania odbywały się raz w tygodniu, kiedy to losowano każdorazowo 70 sztuk bonów. Według wartości nominalnej bony te mogły być zamienione w dowolnym momencie na gotówkę lub wykorzystywane do zapłaty wszelkich zobowiązań wobec Skarbu Państwa, które nie były płatne w złocie. Wobec braku terminu wykupu, bony też nie miały określonego terminu umorzenia, tak więc są to jedyne emisyjne zobowiązania skarbowe nie podlegające przedawnieniu. Interesujące jest to że służyły one także jako surogat pieniądza, bowiem kasy Polskich Kolei Państwowych miały obowiązek przyjmowania ich według wartości nominalnej przy płaceniu za zakupione bilety kolejowe. Bonów tych w całości nigdy nie wykupiono, i wg stanu na dzień 1 kwietnia 1939 pozostało ich w obiegu 24.714 sztuk na sumę nominalną 617.850 złotych obiegowych.