4 % Pożyczka Konsolidacyjna z 1936 roku
Obligacje (210×290),data emisji 15 maja 1936
30.1 50 zł
30.2 100 zł
30.3 500 zł
30.4 1000 zł
30.5 5000 zł
30.6 10.000 zł
Podstawy prawne emisji
- Dekret Prezydenta RP z dnia 14 stycznia 1936 roku o konwersji państwowych pożyczek wewnętrznych (Dz.U. RP 36.3.10).
- Rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 17 lutego 1936 roku o wypuszczeniu 4% Pożyczki Konsolidacyjnej i o warunkach konwersji państwowych pożyczek wewnętrznych (Dz.U. RP 36.12.114).
- Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 lutego 1936 roku o skutkach prawnych konwersji państwowych pożyczek wewnętrznych (Dz.U. RP 36.21.174).
- Rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 23 kwietnia 1937 roku o przedłużeniu czasu trwania konwersji państwowych pożyczek wewnętrznych (Dz.U. RP 37.34.269).
Konwersja
Konwersji przymusowej (pod sankcjami w postaci utraty oprocentowania obligacji) podlegały 5% państwowa renta ziemska serii I z 1927 roku, 4% premiowa pożyczka inwestycyjna z 1928 roku, 3% premiowa pożyczka budowlana serii I z 1930 roku, 5.5% pożyczka budowlana serii II z 1934 roku, 5% państwowa renta wieczysta z 1934 roku, 6% pożyczka inwestycyjna z 1935 roku.
Do konwersji dobrowolnej przyjmowano także obligacje 6% pożyczki narodowej z 1933 roku, ale wyłącznie od ich pierwotnych nabywców, lub od osób które otrzymały obligacje w drodze cesji, przewidzianej warunkami tej pożyczki.
Z dniem wejścia w życie postanowień dekretu o konwersji, obligacje pożyczek podlegających konwersji przymusowej przestały być umarzane zgodnie z ich planami umorzenia, i zaprzestały przynosić odsetki. Kupony odsetkowe płatne po zarządzeniu konwersji stały się nieważne. Zaprzestano także losowania premii.
Obligacje pożyczek podlegających konwersji przymusowej, nie przedłożone do tej konwersji w przepisanym terminie podlegały umorzeniu w ciągu 30 lat drogą losowania obligacji do umorzenia, ewentualnie Minister skarbu mógł zarządzić ich całkowity lub częściowy wykup. Obligacje pożyczek podlegające konwersji przymusowej, będące we władaniu urzędów i instytucji państwowych podlegały konwersji z urzędu. Konwersji dokonywano po kursie 100 za 100, do dnia 14 lipca 1937 roku włącznie.
Informacje o emisji
Pożyczkę wypuszczono z dniem 15 maja 1936 roku w 4% obligacjach, denominowanych w złotych w złocie. Nominalną kwotę pożyczki ustalono na 600.000.000 złotych. Pożyczka miała być spłacana poprzez losowanie obligacji do umorzenia. Losowania odbywały się 15 maja i 15 listopada. Kupony były płatne 15 maja i 15 listopada. Obligacje pożyczki wylosowane do umorzenia w ciągu pierwszych 10 lat (do 15 marca 1947 roku) miały być wykupywane po 120% wartości nominalnej, zaś wylosowane w latach następnych po 115% wartości nominalnej. Obligacje przedawniały się po 20 latach od ich wylosowania do umorzenia, kupony zaś po 5 latach od terminu ich płatności. Kapitał i odsetki były płatne w złotych w złocie, parytetu z 1927 roku. Wysokość obiegu według stanu na 31 grudnia 1937 wynosiła 398.537.900, a obroty obligacjami tej pożyczki stanowiły w 1937 roku 10.7% obrotów wszystkimi papierami procentowymi notowanymi na Giełdzie Warszawskiej.