3% Bony Fundingowe z 1936 roku
Świadectwo ułamkowe (281×200), uniwersalne, data emisji 1 października 1936
32.1 uniwersalne
Świadectwa te mogły być wymieniane na obligacje w terminie do 1 października 1939 roku. Po 2/10/1939 obligacje przeznaczone do wydania w zamian za świadectwa ułamkowe zostały sprzedane. Posiadaczom świadectw ułamkowych wypłacano następnie po 8 centów za każdego dolara wartości nominalnej świadectwa ułamkowego.
Obligacja (255×383),data emisji 1 października 1936 roku
32.2 100 USD
32.3 500 USD
32.4 1000 USD
Dodatkowy kupon odsetkowy (281×200), płatny 1 października 1938 roku
32.5 uniwersalny
Transza specjalna (dolarowo/funtowa) przeznaczona na wymianę kuponów odsetkowych od pożyczki śląskiej
Obligacja transzy specjalnej (255×383),data emisji 1 października 1936 roku
32.6 100 USD = Ł 20.11 s.
32.7 500 USD = Ł 102.14 s.11d.
32.8 1000 USD = Ł 205.9s.9 d.
Dodatkowy kupon odsetkowy (281×200), płatny 1 października 1938 roku
32.9 uniwersalny
Podstawa prawna emisji
Obligacje te zostały wydane w oparciu o umowy konwersyjne zawarte w odniesieniu do państwowych i gwarantowanych przez Skarb Państwa pożyczek dolarowych, za wyjątkiem pożyczki stabilizacyjnej, dla której wydano oddzielne bony opisane w pozycji następnej.
Informacje o emisji
Bony były wydane w odcinkach po 100, 500 i 1000 dolarów oprocentowanych na 3% rocznie. Dodatkowo wyemitowano transze specjalną w formie analogicznych odcinków denominowanych jednocześnie w dolarach i funtach. Transza specjalna służyła zamianie kuponów od 7% pożyczki Województwa Śląskiego z 1928 roku. Wielkość emisji była uzależniona od ilości kuponów odsetkowych przedstawionych do konwersji. Biorąc pod uwagę wszystkie kupony będące w obiegu emisją mogła osiągnąć maksymalnie $ 7.053.199 jednak zamknęła się kwotą $3.160.000 dolarów. Celem emisji tych dwudziestoletnich bonów Skarbu Państwa był analogiczny do tego, któremu służył emisja odpowiednich bonów złotowych, opisanych w pozycji 39. Służyły one bowiem wymianie kuponów odsetkowych od państwowych i gwarantowanych przez Skarb Państwa pożyczek dolarowych płatnych w okresie 1936-1938. Posiadacze kuponów mieli możliwość wypłaty 3 kolejnych kuponów odsetkowych w gotówce za około 40% wartości nominalnej, lub w obligacjach fundingowych za 100% wartości nominalnej. I tak dla 6% pożyczki z 1920 roku wymianie podlegały 3 kolejne kupony płatne w okresie od 1/10/1936 do 1/10/1937, dla 8% pożyczki z 1925 roku 3 kolejne kupony płatne w okresie od 01/01/1937 do 01/01/1938, dla 6.5% pożyczki zapałczanej z 1930 roku 3 kolejne kupony płatne w okresie od 1/10/1936 do 1/10/1937, dla 7% pożyczki miasta Warszawy z 1928 roku 3 kolejne kupony płatne w okresie 01/02/1937 do 01/02/1938, dla 7% listów zastawnych BGK II emisji, serii PZ/1 3 kolejne kupony płatne w okresie 02/01/1937-02/01/1938, dla 8% dolarowych listów zastawnych Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie 3 kolejne kupony płatne w okresie 22/12/1936 do 22/12/1937. Kupony od 7% pożyczki Województwa Śląskiego płatne w okresie 1/12/1936 do 1/12/1937 zamieniano na bony transzy specjalnej. Z kolei bony transzy specjalnej były wymienialne bez żadnych ograniczeń na bony płatne wyłącznie w dolarach. Obieg tych bonów wynosił na 1 kwietnia 1939 roku $ 3.160.000, jednak w wyniku różnych rozliczeń spadł do poziomu $173.900 w roku 1952. Emisja obligacji transzy specjalnej wyniosła $3600.
Wykup
Po wojnie obligacje te nie były spłacane i dopiero w kwietniu 1973 roku rząd PRL zawarł porozumienie o wykupie tych obligacji. Wykup ten był prowadzony w USA i w Polsce. W Polsce obligacje te były skupowane w okresie od 1 września 1972 do 31 lipca 1980 przez Bank PeKaO SA za 36.5% wartości nominalnej, a ekwiwalent był wypłacany w bonach towarowych PeKaO.