3% Bony Obrony Przeciwlotniczej
Bon (135×80), data emisji 1 czerwca 1939
38.1 20 złotych
Podstawa prawna emisji
Ustawa z dnia 27 marca 1939 o dotacjach na rzecz Funduszu Obrony Narodowej (Dz.U. RP 39.25.165).
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 1939 o wypuszczeniu wewnętrznej pożyczki państwowej na cele obrony państwa (Dz.U. RP 39.26.176).
Informacje o emisji
To ostatnia emisja II RP jeśli chodzi o obligacje.
Bony obrony przeciwlotniczej były oprocentowane na 3% rocznie i sprzedawane z odpowiednim dyskontem, a ich cena emisyjna wynosiła 17 złotych. Miały być wykupione po 5 latach w dniu 1 czerwca 1944 roku. Mały nominał i relatywnie krótki termin wykupu był spowodowany tym, iż chciano skłonić do subskrypcji szerokie rzesze społeczeństwa. Subskrypcja bonów została ograniczona do 4 sztuk na jednego subskrybenta, tak aby nie powodować nadmiernej koncentracji tych papierów wartościowych w jednym ręku i uniknąć ewentualnych działań spekulacyjnych. Dodatkowo od dnia 1 grudnia 1941 roku, przewidywano możliwość zamiany tych bonów na 5% obligacje pożyczki na cele obrony przeciwlotniczej, za zwrotem bonów na nominalną kwotę 100 złotych lub jej wielokrotność.
Planowane obligacje 5% Pożyczki Obrony Przeciwlotniczej miały być wypuszczone na okaziciela w odcinkach po sto złotych, lub ich wielokrotność, z terminem wykupu 1 czerwca 1954. Wykup miał następować w drodze losowania obligacji do umorzenia. Jedynym śladem materialnym po tej pożyczce są pokwitowania na wpłaty wnoszone tytułem subskrypcji.
Subskrypcja publiczna trwała od 5 kwietnia do 5 maja 1939 roku. Wpłaty przyjmowano wyłącznie w gotówce, przy czym w momencie subskrypcji należało uiścić minimum trzecią część subskrybowanej sumy, zaś resztę w terminie do dnia 5 lipca 1939 roku. Pracownicy instytucji państwowych mogli dokonywać wpłat w pięciu równych ratach miesięcznych w okresie od 1 maja do 1 września 1939 roku. Emisja obligacji z powodu wojny nie doszła do skutku, i jedyną pozostałością są właśnie 3% bony. Bony ulegały formalnie przedawnieniu z dniem 1 czerwca 1964 roku.
Dokumenty źródłowe: