Pożyczka Budowlana II Serii 5.5% 1934♣

51/2 % Pożyczka Budowlana Serii II

Obligacje , data emisji 15 września 1934 roku

25.1  100       Zł. w złocie

25.2  1.000    Zł. w złocie

25.3  5.000    Zł. w złocie

25.4  10.000  Zł. w złocie

Obligacje prawdopodobnie nigdy nie zostały wydane, a pożyczkę reprezentował jeden odcinek zbiorowy.

Podstawa prawna emisji

Ustawa z dnia 23 marca 1929 o upoważnieniu Ministra Skarbu do wypuszczenia wewnętrznej pożyczki państwowej do wysokości 100.000.000 złotych w złocie (Dz.U. RP 29.23.232).

Rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 4 września 1934 w sprawie wypuszczenia serii II pożyczki budowlanej (Dz.U. RP 34.81.746).

Informacje o emisji

Cała emisja wyniosła 50.000.000 złotych, zaś cena emisyjna wynosiła 94.70 za 100. Pożyczkę wypuszczono 15 września 1934, w obligacjach na okaziciela po 100 złotych w złocie lub ich wielokrotność.

Obligacje były oprocentowane na 5.5% rocznie, z rocznymi kuponami odsetkowymi płatnymi 15 września każdego roku od 1935 do 1964, kiedy to pożyczka ta miała być całkowicie umorzona. Spłata kapitału i oprocentowania miała następować w złotych w złocie wg parytetu z 1927 roku.

Obieg tej pożyczki wynosił odpowiednio: 01/01/1935 – 35.420.500 złotych, 01/01/1936 – 49.309.800 złotych.

Wykup

Pożyczka ta została w całości skonwertowana na 4% pożyczkę konsolidacyjną z 1936 roku.

Wydaje się, że wspomniane obligacje nie były nigdy wydrukowane, a cała emisja była subskrybowana przez jedną lub kilka instytucji państwowych, i została z urzędu skonwertowana na 4% pożyczkę konwersyjną z 1936 roku. Tak więc obligacji nigdy nie było albo też wszystkie zniszczono. Jeśli chodzi o stronę finansową to emisja doszła do skutku, bowiem jest wspomniana w Preliminarzu Budżetowym RP na okres 1936/37 po stronie wydatków tytułem spłaty kapitału w kwocie 728.200 złotych i odsetek w kwocie 2.712.398 złotych. Jest też faktem, że pożyczka ta nie występuje w zestawieniu długów państwa na dzień 1 kwietnia 1939 roku, a jest nieprawdopodobne, żeby żadna z obligacji nie pozostała w obiegu, w przypadku subskrypcji pożyczki przez szerokie grono osób. Z kolei konwersja z 1936 roku nie powodowała natychmiastowego umorzenia pożyczek jej podlegających, a nie przedłożonych do konwersji, a jedynie likwidowała ich oprocentowanie. Oczywiście, jeśli obligacje te istniały i nie zostały zniszczone, być może kiedyś pojawią się na rynku kolekcjonerskim.

 

← Obligacje II RP 1918-1939