5% Konwersyjna Pożyczka Kolejowa z 1926 roku
Świadectwa ułamkowe (170×230), data emisji 30 października 1926 roku
13.1 0.75 zł
13.2 3.75 zł
13.3 7.50 zł
13.4 15.00 zł
Obligacje (210×320), data emisji 30 października 1926 roku
13.5 30 zł
13.6 120 zł
13.7 600 zł
13.8 1200 zł
Znane są odmiany znaku wodnego: linie faliste lub też siatka z rombów.
Podstawa prawna emisji:
- Rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 27 grudnia 1924 o przerachowaniu zobowiązań Skarbu Państwa Austriackiego i Węgierskiego, tudzież zobowiązań funduszu krajowego galicyjskiego, które ciążą na Skarbie Państwa Polskiego (Dz.U. RP 24.115.1028).
- Rozporządzenie Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrami: Spraw Zagranicznych, Sprawiedliwoœci oraz Kolei z dnia 18 sierpnia 1926 w sprawie wymiany obligacji kolejowych, zabezpieczonych na kolejach państwowych w byłej dzielnicy austriackiej oraz powstałych z wykupu tych kolei, na obligacje 5% konwersyjnej pożyczki kolejowej (Dz.U. RP 26.89.509).
- Rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 20 czerwca 1927 w sprawie umorzenia obligacji 5% konwersyjnej pożyczki kolejowej (Dz.U. RP 27.56.491).
- Rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 9 stycznia 1928 w sprawie wymiany obligacji kolei węgiersko-galicyjskiej i obligacji kolei północnej cesarza Ferdynanda na obligacje 5% konwersyjnej pożyczki kolejowej (Dz.U. RP 28.9.65).
- Obwieszczenie Ministra Skarbu z dnia 10 maja 1937 w sprawie wymiany talonów od 5% konwersyjnej pożyczki kolejowej z 1926 roku (MP 111 z dnia 18 maja 1937).
Informacje o emisji
Celem emisji była konwersja zobowiązań przejętych przez Skarb Państwa i wynikających z obligacji kolejowych wydanych przed I Wojną Światową zabezpieczonych na kolejach państwowych byłej dzielnicy austriackiej lub powstałych z wykupu tych kolei. Pożyczkę wypuszczono dnia 30 października 1926 roku, zaś w dniu 21 czerwca 1927 trafiła ona na Giełdę Warszawską. Do 1935 roku jej udział w obrotach papierami procentowymi wynosił około 2,1 %, potem spadł do około 0.6%.
Wydano obligacje w nominałach 30, 120, 600 i 1200 złotych oraz świadectwa ułamkowe w nominałach 0.75, 3.75, 7.50 i 15 złotych. Oprocentowanie wynosiło 5% rocznie, a kupony były płatne 2 stycznia i 1 lipca. Pożyczka miała być umorzona do 2 stycznia 1967 roku w drodze skupu lub losowania obligacji do umorzenia. Świadectwa ułamkowe miały być umorzone wraz z ostatnią ratą poprzez wypłatę kapitału wraz z odsetkami od dnia 1 lipca 1925 roku. Ostatnia rata została umorzona 1 lipca 1939 roku w wysokości 364.000 złotych. Obligacje przedawniały się po upływie 30 lat od dnia ich wylosowania, zaś kupony po upływie lat pięciu od dnia płatności. Świadectwa ułamkowe w kwotach stanowiących wielokrotność 10 złotych były wymieniane na obligacje . Świadectwa nie wymienione na obligacje miały być umorzone wraz ze splata ostatniej raty, poprzez wypłatę kapitału wraz z odsetkami od 1 stycznia 1925 roku.